عکاسی دیجیتال فرآیند ی است که منجر به ثبت تصویر از طریق دریافت و ثبت نور روی یک سطح حساس به نور سنسور الکترونیکی می شود بدین صورت که الگوهای نوری ساطع شده از سوژه بر روی سطح حساس به نور سنسور که اشاره نمودیم تاثیر می گذارد و باعث ثبت تصویر مورد نظر می گردد.
به طور کل وظیفه ی حسگر در عکاسی دیجیتال ثبت تصویر است و این در حالیست که هیچکدام از سنسورها به خودی خود یا به طور مستقیم توانایی شناسایی رنگ ها را ندارند و عملکردشان صرفا ثبت شدت نور می باشد.
تصویر زیر نمونه ای از یک سنسور CMOS است :
در ساخت سنسور عموما فیلترهایی که شامل رنگهای اولیه و اصلی هستند همچون آبی، سبز و قرمز استفاده می شود تا با استفاده از الگوی بایر و به کمک الگوریتم های اینترپولیشن به انضمام قیاس ارقام ثبت شده بوسیله ی ریز سنسورهای مجاور، پردازشگرهای دوربین قابلیت حدس زدن رنگ واقعی هر پیکسل را می یاند.
در شکل زیر به راحتی می توانید نحوه ی عملکرد الگوی بایر را مشاهده نمایید:
البته دوربین هایی که قابلیت ذخیره سازی عکس را به صورت RAW دارا هستند آزادی بیشتری را به عکاسان جهت ویرایش و شناسایی رنگ ها به صورت جداگانه بر روی کامپیوتر می دهند.
یکی از مواردی که در دوربین های دیجیتال حائز اهمیت است و در بازاریابی ها از آن به عنوان خصیصه ای مهم یاد می کنند تعداد کل پیکسلهای دوربین می باشد که با واحد مگا یا میلیون پیکسل و از طریق ضرب تعداد پیکسلهای افقی و عمودی یک سنسور محاسبه و شمارش می شود.
در اینجا بد نیست با واژه ی بافت نگار یا هیستوگرام نیز آشنا شوید.
هیستوگرام به نموداری می گویند که فراوانی عناصر محور افقی را در محور عمودی نشان می دهد بدین صورت که هیستوگرام یک عکس در واقع شدت نوری را از کمترین میزان تا بیشترین میزان در محور افقی و تعداد پیکسل های هر کدام را محور عمودی به نمایش می گذارد و بسیاری معتقدند این روش بهترین راه جهت کنترل نوردهی می باشد .
عکس زیر یک نمونه از نمودار هیستوگرام است که برای شما به نمایش گذاشته ایم :
